Körleşme

“Bugüne kadar okuduğun kitaplardan birini, senin için en önemli olanı seç,” deseler ki bunu düşünmek bile bana kendimi çaresiz hissettirdi, ister istemez bir tane seçiyorsun. ‘En önemli’ diğerlerinin önemsizliğini dile getirmiyor diyerek yapıyorum bunu ve Körleşme’yi seçiyorum, Elias Canetti’den Körleşme. Çeviri olmasına rağmen zorlanmadan okudum. Fakat ne okuma! Yoldan geçeni durdurup paragrafları zorla okutturasım var, yapmadım değil. Ana karakter Profesör Kien, sevgili Kien, kitaplarla örülü duvarlar arasında yaşıyor. Pencereler yer kaplıyor diye onları bile kitaplığa dönüştürüyor. Edebiyat düşünürleri Kien’e “Ayma Aydın” diyor, demesinler. Evet, kitaplarla baş başa kalmaktan sosyal yaşamda başarısız ama aydı diyelim, o zaman bize dönüşecek. Kien, kitabı eldivenlerle okuyor diye, güya kitaba zarar vermemek için, bir kadınla evleniyor. Trajik hikayesi de aslında böyle başlıyor. Başa dönüp dönüp okumak bu kitabın laneti diyerek uzatmamak için sonlandırıyorum. Varın şimdi, “Ne demek istedi bu kadın?” diye düşünün.