Feride

Bazı kitap karakterleri okuru için ete kemiğe bürünür. Okumuşsundur, aradan yıllar geçmiştir ama o seninle kalmaya devam eder. Benimle yaşayan, hayat yolculuğuma eşlik eden birçok karakter olsa da birisi benim için özel. Henüz ortaokul sıralarındayken okuduğum ama mücadelesi aklımdan hiç çıkmayan Feride yani nam-ı diğer Çalıkuşu. Feride’nin yaşama sevinci ile dolu eğlenceli halinden Anadolu’da tek başına öğretmenlik yapan bir kadına dönüşü beni çok etkilemişti. Reşat  Nuri Güntekin’in ölümsüz eseri Çalıkuşu, İstanbullu köklü bir ailenin kızı olan çocuk ruhlu Feride’nin sevdiği erkeğin ihanetine uğramasıyla kendini öğretmenlik mesleğine adayarak hayatını kazanabilmek için  Anadolu’da verdiği mücadeleyi anlatır. “Ben muallimliği açlıktan ölmemek için kabul etmiştim. Hesabım doğru çıkmadı. Bu meslek bir gün açlıktan öldürebilir. Fakat ne ziyanı var? Değil mi ki benim gönlümün şefkate olan açlığını doyuracak, kendi hayatını başkalarının saadetine vakfetmek tesellisini bana verebilecek.” Öğretmenliğin ne kadar iyileştirici olduğunu bana henüz orta okul sıralarındayken öğreten, belki de öğretmen olmayı seçmemde ve yaşamımda en etkili unsurlardan biri de Feride karakteri olmuştur.