Aliye Öğretmen

Ortaokula giderken yazar olmayı hayal ettiğimde “Halide Edip Adıvar gibi olacağım!” demiştim. Çünkü o güçlü ve yiğit kadınları yazıyordu. Milli Mücadele’ye katılmış, direngen, yılmaz bir savaşçı olmuş, halkı coşturan söylevler vermişti. Ben de iyi kompozisyonlar yazıyordum ve ülkede esen sol rüzgârların etkisiyle yurtsever düşüncelere sempati duyuyordum. Ayrıca öğretmen de olmak istiyordum. Ama mutlaka Vurun Kahpeye’deki Aliye öğretmen gibi yiğit, fedakâr, sevgi dolu, mazlumdan yana taraf, çocukları çok seven, kadın haklarından yana, ülkesinin aydınlığa çıkması için mücadele ederken taviz vermeyen, “Toprağınız toprağım, eviniz evim; burası için, bu diyarın çocukları için bir ana, bir ışık olacağım ve hiçbir şeyden korkmayacağım,” diyen o roman kahramanı gibi olmak istiyordum. 

Roman karakteri mi okuru etkiler yoksa okur mu karakterini seçer derseniz, bence ikisi de birbirini bulur. Yazarı da yazar yapan önemli ölçüde yaşadığı atmosferdir. Halide Edip İkinci Meşrutiyet’i, 31 Mart Olayı’nı, Birinci Dünya Savaşı’nı, Balkan Harbi’ni, Kurtuluş Savaşı’nı ve Cumhuriyet’i görmüş, yaşamıştır. İyi eğitim almış aydın bir kadın olarak hem mücadelesi, hem de eserleriyle biraz da bu yüzden tarihe damga vurmuştur. Vurun Kahpeye’deki Aliye öğretmen onun kişiliğiyle uyumludur. Umarım eser ülkemize pek çok Aliye öğretmen kazandırmıştır.